INTRODUCCIÓN
=> RESEÑA HISTÓRICA
=> ABECEDARIO
=> LAS LENGUAS DESINENCIALES Y LAS PREPOSITIVAS
=> ORACIONES
=> EL VERBO
=> ACENTUACIÓN DE PALABRAS


 EL VERBO

Verbos:

Concuerda  con  el  sujeto   en  número  y  persona.

Ego  amo-  Nos  amamos-  Tu  amaris-   illi  amatur.

Verbo  viene  de  la  palabra  latina  (  verbum-i:  palabra ), ya  que  es  la  palabra  por  excelencia,   con  la  cual  podemos  formar  oraciones.

Igual  en  castellano  ,  en  latín     el  verbo   se  divide   en:  sustantivo  o  copulativo   y  predicativo.

El  verbo   sustantivo  o  copulativo  es  por  excelencia  el  verbo  “sum” =  soy ( esse:  ser  o  estar ).

El  verbo sum      tiene  varias   significaciones:  ser,  haber,   estar,  existir,tener.

El  verbo  sum    es  el  único   verbo    auxiliar  latino,  pues   se  junta  a  los    participios  de  otros  verbos  para  formar  algunos  tiempos  de  la  voz  pasiva  o  de  la  conjugaciónperifrástica.

Los  verbos  tiene  radical,  terminación    y  accidentes, 

El  verbo  sum  es irregular,  y  por  lo  tanto  se  aparta  de  las  reglas  generales.

    -Ego   :  m- o -  i

    -Tu     :  s   (  pretérito    sti ).

    -ille    :   t

    -Nos   :  mus

    -Vos   :  tis

    -illi   :  nt

CONJUGACIÖN :del  verbo  sustantivo  y  auxiliar  « esse »

             

                       Modo  Indicativo

 

Presente                                          Pretérito  perfecto

 

Ego  sum :  yo  soy                    Fúi  ( yo  fui,  he  sido, hube  sido

Tu    es                                         Fuisti

Ille   est                                        Fuit                      

Nos  Sumus                                 Fúimus

Vos  estis                                     Fuistis

 Illi  sunt                                       Fuerunt   ó  fuere

 

 

Copretérito                                     Antecopretérito   o

O  Pretérito  imperfecto             Pretérito  Pluscuamperfecto

 

Ego  eram  :yo  era                        Fueram  :   yo  había  sido.

Tu    eras                                         Fueras

Ille    erat                                         Fuerat     

Nos   erámus                                  Fuerámus

Vos   erátis                                     Fuerátis

Illi     erant                                      Fuerant

 

Futuro                                           Antefuturo   o   Futuro  perfecto

 Ego  ero :  yo  seré                        Fúero :    yo  habré  sido

 Tu  eris                                           Fúeris

 Ille  erit                                           Fúerit

 Nos   érimus                                  Fuérimus

 Vos  éretis                                     Fuéretis

  Illi   erunt                                      Fuérint

 

 

                     Modo  Subjuntivo

 

    Presente                                      Antepresente

 

Ego     sim :  que  yo sea                    Fuérim:    yo  haya  sido

Tu       sis                                             Fuéris

Ille      sit                                              Fuérit

Nos    simus                                        Fuérimus

Vos    sitis                                            Fuéritis

Illi      sint                                             Fuérint

 

                  

                           Pretérito

 

Ego  essem :  yo  fuera,   sería     ó     fuese

Tu    esses  

Ille    esset         

Nos  essémus

Vos  essétis 

Illi    essent

 

 

                        Antepretérito   o  Pretérito   Pluscuamperfecto

 

    Fuissem .    yo  hubiera,  habría,  ó   hubiese  sido

    Fúisset

    Fuissemus

    Fuisteis

    Fuissent

 

 

                        Imperativo

 

 

            Es   ó  estos:    tu                 Este   ó  estote:  sed  vosotros

            Esto             :    sea  él              Sunto               : sean  ellos

 

                       Infinitivo

 

 

Presente:  Esse: ser

Pretérito:  Fuiste:   haber  sido

Futuro  1º :   Fore  ó  futurum,   am,  um,  esse: haber  de  ser

Futuro 2º :  Futurum-am-um    fuiste:haber  de  haber  sido.

 

 

                      Participio   de  Futuro

 

Futurus-a-um-: el  que  será,   ha  de  ser.

 

 EJERCICIOS  :

Traducción  :   Egloga  de  Virgilio:

                                     Bucólice  I – Títiro.

 

  1. Tityre,  tu  patulae  recubans  sub  tegmine  fagi

Silvestrem  tenui  musam  meditaris  avena :

Nos  patriae  fines et   dulcia   linquimus    arva.

Nos  patriam  fugimus:  tu,    Tityre,   lentus   in    umbra

Formosam    resonare   doces  Amarillead   silvae.

 

T.O    Meliboee,  Deus  nobis  haec  otia   fecit

( Namque  erit  ille  mihi  semper   deus ,  illius  aram 

saepe  tener  nostris  ab  ovilibus  imbuet  agnus ) :

Ille  meas  errare  boves,   ut   cernis,   et  ipsum

Ludere,   quae  vellem,  calamo  permisit  agresti.

M.Nom  et  quidem    invideo,  miror  magis:  undique  totis 

Usque  adeo  turbatur  agris.   En  ipse   capellas.

Protinus  aeger  ego.  Hanc  etiam  vix,  Tityre, duco ;

Hic  inter  densas  corylos  modo  namque  gemellos,

Spem  gregis, ah sílice  in  nuda   conixa  relinquit.

Saepe  malum   hoc  nobis,  si  mens  non  laeva  fuiste,

De  coelo  tacta  memini   praedicere  quercus.

Sed   tamen ,  iste  deus  qui  sit,  da,  tityre,  nobis. 

         

                   Adverbios

 

       De  lugar:

    Ubi…………………en  dónde

 

     Ibi----------------------allí

     Hic---------------------aquí

     Istic………………..ahí

     Illic---------------------allí

     Ubique----------------dónde  quiera

     Intus……………….dentro

     Longe……………..lejos

      Extra………………fuera

      Nusquam------------en  ninguna  parte

      Unde…………… ..de  dónde?

      Hinc……………….de  aquí

      Inde--------------------de  allí

      Quo………………..a  dónde

       Huc………………..aquí

       Obviam--------------al  encuentro  de

        Eo………………..a  aquel  lugar

        Usque……………hasta

         Intro----------------adentro

        Qua………………por  dónde?

        Hac………………por  aquí

 

 

           De  cantidad:

 

           Quantum…………………..Cuánto

            Multum------------------------mucho

             Tantum…………………..tanto   ( solamente)

             Plus………………………más

             Minus……………………menos

             Satis…………………….-demasiado

              Nimis……………………poco ( nimium)

              Bis……………………….dos  veces

              Ter………………………..tres  veces

               Valde------------------------.muy

               Vix……………………….apenas

               Omnino…………………enteramente

                Quoties?  …………… ..cuántas  veces?

               Toties……………………tantas  veces

 

 

       De    tiempo

 

     Quantum………………………cuándo   

      Hodie………………………….hoy

 

Heri………………………..ayer

Cras……………………….mañana

Postridie………………….el  día  después

Mane………………………por  la  mañana

Véspero…………………..por  la tarde

Nonnunquam……………alguna    vez

Quotidie-----------------------todos  los  días

Saepe………………………muchas  veces

Nunc……………………….ahora

Adhuc--------------------------todavía

Tunc  (tum)……………….entonces

Jam…………………………ya

Mox…………………………después

Simul……………………….al  mismo  tiempo

Interim……………………..entretanto ,   mientras

Semper…………………….siempre

Statim---------------------------al  punto

 

De  negación:

Nom-----------------------------no

Haud----------------------------no

Ne…………………………..no  (prohibiendo)

Nequaquam………………de  ninguna  manera

Mínime…………………….de  ningún  modo

 

 

De  duda: 

 

Forsan………………….quizás

Forsitam……………….acaso

Frotase…………………tal  vez

 

 

De  interrogación:

 

Quid……………………por  qué

Cur……………………..por  qué

Quare………………….por  qué?

Quin  ( cur  non )…….por  qué  no?

Num  (ne)……………..acaso?

Nonne…………………por  ventura?

 

 

De  afirmación:

 

Utique…………………sí

Etiam………………….sí,  también

Quoque……………….también

Certe   ( sane )……….ciertamente

Quiden………………..en  verdad

Soílicet………………..a  saber

Ita………………………así

 

 

De  orden  y  número:

 

Primum   (o)………………….primeramente

Praeterea…………………….además

Semel…………………………una  vez

 

Iterum………………………………..otra  vez

Dénique………………………………finalmente

Tandem………………………………finalmente

 

 

Otros  más:

 

En……………….he  aquí

Ecce…………….he  aquí

Utinam………….ojalá

Saltem………….al  menos

 

De  modo:

 

Doctus-a-um………………docte

Pager- gra-grum………….pigre

Malus-a-um………………..male

Los  adjetivos  de  primera  clase   o  de  tres  terminaciones     forman   el  adverbio  de  modo,  añadiéndole  a  la  radical  “e”

 

Prudens-tis    …………………..prudenter ( prudentemente)

Humilis-is………………………..humiliter

Tenax-acis……………………….tenaciter

Los  adjetivos  de  segunda  clase  (  que  declinan  por  la  tercera)  forman   el  « adverbio   de  modo  «    añadiendo  al  « genitivo  singular »,  la  partícula “ter”.

 

 

Ejercicios  de  lecturas  de  palabras:

 

Columba-ae-…………………………paloma

Albus-a-um………………………….blanco

Níger-ra—rum………………………negro

Plenus-a-um………………………..lleno

Callidus-a-um………………………astuto

Gratia-ae…………………………….gracias

Amoenus-a-um……………………..ameno

Sedulus-a-um……………………….activo

Vínea-ae………………………………viña

Aula-ae ……………………………….patio

Ora-ae…………………………………costa

Olea-ae………………………………..olivo

 

 




Este sitio web fue creado de forma gratuita con PaginaWebGratis.es. ¿Quieres también tu sitio web propio?
Registrarse gratis